ایالات متحده در مصرف فنجان های کاغذی OOH در همه کشورها پیشتاز است: 136 میلیون فنجان در روز. پس از آن چین (27.4 میلیون)، روسیه (16.4 میلیون)، آلمان ، بریتانیا و استرالیا قرار دارند. ب
یشتر فنجان های قهوه استفاده شده به محل های دفن زباله ختم می شوند، جایی که تجزیه زیستی نمی شوند . اگرچه بسته بندی از الیاف چوبی پایدار و گاهی بازیافتی برای ساخت کاسه مقوایی استفاده می کند.
لیوان کاغذی عمده معمولاً با پوشش های پلی اتیلن (PE) پوشانده می شوند تا عملکردهای سدی مقاوم در برابر مایعات داغ، روغن و اسیدهای چرب محدود مدت مورد نیاز را ایجاد کنند.
برای حفظ یکپارچگی فنجان و حفظ عطر قهوه مورد نیاز برای تجربه نهایی مشتری. فنجان های کاغذی قهوه قبل از پرتاب شدن به طور متوسط 13 دقیقه استفاده می شوند.
علیرغم تلاش‌ها و پیشرفت‌های روزافزون در اقتصادهای توسعه‌یافته برای افزایش نرخ بازیافت، تخمین می‌زنیم که کمتر از ۱ درصد از فنجان‌های قهوه کاغذی استفاده شده در سراسر جهان بازیافت می‌شوند.
این تصور که فنجان های قهوه کاغذی از مخلوطی از کاغذ و پلاستیک ساخته شده اند که بازیافت آن دشوار است و ناتوانی بسیاری از تأسیسات بازیافت برای پردازش جریان‌های زباله‌های آلوده به مواد غذایی.
بازیابی فنجان های قهوه استفاده شده به دلیل در دسترس بودن محدود سیستماتیک جمع آوری، مرتب سازی و فرآوری برای بازیافت یا کمپوست صنعتی کم است.
در مقابل، فنجان‌های قهوه کاغذی با پوشش پلاستیکی فسیلی بیش از 20 سال طول می‌کشد تا در محل‌های دفن زباله تجزیه شوند و از عوامل اصلی آلودگی زمین، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها هستند.
مصرف کنندگان، به ویژه آنهایی که به عنوان هزاره ها و نسل Z گروه بندی می شوند، به طور فزاینده ای نسبت به تأثیرات زیست محیطی انتخاب محصول خود حساس شده اند.
این موضوع تولیدکنندگان و صاحبان برند را به چالش کشیده است تا گزینه‌های پایان عمر فنجان‌های قهوه کاغذی از جمله جمع‌آوری، جداسازی و بازیافت اجزای مختلف فنجان را مورد بررسی مجدد قرار دهند.
در عمل، اکثر فنجان های کاغذی قهوه یا به طور نامناسب دور ریخته می شوند یا با جریان های زباله که در نهایت دفن می شوند مخلوط می شوند.
