روشی که در این کار دنبال می‌شود شامل یک سری آزمایش‌های منظم برای ارزیابی مناسب بودن ترکیب لجن‌های برش سنگ در مواد سرامیکی است. از این طریق می توان فرآیندهای حیاتی و همچنین مراقبت ویژه ای را که باید برای اهداف مطالعه انجام داد شناسایی کرد.
ابتدا، و به عنوان مبنایی برای هر مطالعه ای در مورد ترکیب زباله، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی مواد اولیه مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور، آزمایش‌هایی برای تعیین ترکیب شیمیایی هر دو ماده و همچنین خواص فیزیکی که اختلاط آنها و سازگاری آنها را مشروط می‌کرد، انجام شد.
در ادامه و با ارزیابی مناسب بودن لجن های سنگبری و خاک رس برای ساخت سرامیک زیر کابینتی گروه های مختلفی از نمونه ها با افزایش درصد ضایعات، از 100 درصد رس به 100 درصد لجن های سنگبری، مطابقت داده شدند.
به این ترتیب امکان اخذ نمونه در تمامی محدوده های احتمالی فراهم شد. این نمونه‌ها انطباق و تف جوشی شدند تا بعداً خواص فیزیکی آنها ارزیابی شود. در نهایت و به عنوان یک عامل محدود کننده اصلی برای اجرای صحیح سرامیک ها، آزمایش های مقاومت فشاری انجام شد.
همه گروه‌های نمونه‌ها با ارزیابی تأثیر مقاومت فشاری با درصد اضافه شدن لجن‌های برش سنگ مورد آزمایش قرار گرفتند. بر اساس این مطالعه، امکان ادغام حداکثر لجن برش سنگ در سرامیک و همچنین طیف وسیعی از ترکیبات ممکن با خواص فیزیکی و مقاومتی متفاوت برای موارد خاص وجود داشت.
این روش در چهار بلوک اصلی زیر بیشتر توضیح داده شده است: تجزیه و تحلیل مواد اولیه، ترکیب نمونه ها و آزمایش های فیزیکی، تجزیه و تحلیل رنگ و تست مقاومت فشاری. به نوبه خود، در بخش نتایج، به روشی مشابه با طرح ارائه شده توضیح داده شده است.
نمونه‌های آزمایشی از هر گروه طبق همان رویه تنظیم شدند. در وهله اول، هر دو عنصر، خاک رس و لجن برش سنگ، با درصدهای مربوط به خانواده مخلوط شدند. بعداً همگن شدند و 10 درصد آب به آن اضافه شد و به درصد جرمی مخلوط خشک اشاره شد و دوباره مخلوط شدند.
