روغن فرار روغن پایه است که مایعی روغنی با بو و فرار است. روغن فرار رایج روغن نعناع، روغن گل رز و روغن سیر است. فلاونوئیدها آنتی باکتریال، ضد التهاب، آنتی اکسیدان و سایر فعالیت های بیولوژیکی را ارائه می دهند.
فلاونوئیدهای رایج شامل بره موم، سویا، ایزوفلاون ها، آنتوسیانین ها، پلی فنول های چای و غیره هستند. گیاهان مایع در یک مایع معلق هستند. مایع می تواند آب یا الکل باشد. گیاهان را می توان خشک کرد و در نتیجه عرقیات حاوی الکل به دست می آید.
پس از آن، عرقیات را می توان بدون حرارت حذف کرد. بسته به نوع گیاه، عرقیات صفرا بر مایع ممکن است به عنوان یک ژل نرم بسته بندی شود. این شکل از عرقیات گیاهی برای کاربردهای رقیق شده بهترین است و می توان مستقیماً از آن استفاده کرد. اکثر مردم از عصاره های پودری استفاده می کنند، اما قبل از خرید عصاره مایع، حتما حلال ها را بررسی کنید.
عرقیات گیاهی به اشکال مختلفی وجود دارند. حالت فیزیکی عرقیات را می توان به صورت جامد یا پودر، عرقیات ، مایع غلیظ و روغن طبقه بندی کرد. مایعات، به عنوان مثال، پودرهای غلیظ. گیاهان معمولاً تازه چیده می شوند و سپس در یک حلال مانند الکل خیسانده می شوند و سپس برای تولید پودر تبخیر می شوند.
ساختار مواد و فعالیت بیولوژیکی آنها نشان می دهد که باید از شرایط میانی خاص آنها استفاده کرد. فرآیند استخراج برای این منظور مناسب است، با این حال باید به خوبی با پارامترهای پردازش، به عنوان مثال pH، دما، غلظت و بافت ریز مواد با ارزش بالا سازگار باشد.
اثربخشی محصولات دارویی مشتق شده از گیاه نیز به دوز مناسب و ثابت عرقیات گیاهی بستگی دارد، بنابراین استانداردسازی صنعتی از اهمیت بالایی برخوردار است. عرقیات گیاهی به عنوان فرآورده های غلیظ، با قوام مایع، جامد یا چسبناک تعریف می شوند.
به عنوان یک قاعده کلی، آنها از طریق خیساندن (استخراج به آب یا تعادل الکل) یا فیلتراسیون (استخراج به آب یا کاهش الکل) به دست می آیند. تعیین عامل استخراج یک عامل کلیدی در فرآیند تولید است. اجزای محلول در آب را می توان با آب استخراج کرد.
