گرانیت سنگی بسیار محکم و سنگین است. از مواد معدنی با اشکال و رنگ های مختلف تشکیل شده است. کانی سفید – کوارتز، خاکستری یا صورتی – فلدسپات، صفحات براق – میکا است.
گرانیت در معادن استخراج می شود.
به خوبی جلا می دهد. پس از آسیاب، صاف، طرح دار می شود. دیوارهای ساختمان ها، ایستگاه های مترو با گرانیت پوشیده شده است، بناهای تاریخی از آن ساخته شده است. در ساخت راه ها، تکیه گاه پل ها، در پی ریزی ساختمان ها، روبه روی خاکریزهای رودخانه استفاده می شود.
قطعات کوچک گرانیت الگوهای کف را در مغازه ها و تئاترها نشان می دهد. دریاهای عریض و کم عمق کربونیفر شرایط ایده آلی را برای تشکیل پودرزغال سنگ فراهم می کند، اگرچه پودرزغال سنگ از اکثر دوره های زمین شناسی شناخته شده است.
استثنا شکاف زغال سنگ در طول رویداد انقراض پرمین-تریاس است که در آن پودر زغال برای سیاه قلم سنگ نادر است. گمان می رود زغال سنگ موجود در لایه های پرکامبرین که مربوط به گیاهان خشکی است، از بقایای جلبک ها سرچشمه گرفته باشد.
در نتیجه حرکت پوسته زمین، درزهای زغال سنگ بالا آمدن و چین خوردگی را تجربه کردند. با گذشت زمان، قطعات برجسته به دلیل فرسایش یا احتراق خود به خود از بین رفتند، در حالی که قسمت های پایین تر در حوضه های کم عمق گسترده ای که زغال سنگ حداقل 900 متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد.
تشکیل درزهای نسبتاً کوچک زغال سنگ گاهی با مناطقی از سطح زمین که بر روی آنها حجم‌هایی از توده‌های قیر ریخته شده است، مرتبط است، به عنوان مثال، در هات کریک (انگلیسی) روسی، ضخامت کل بسته بندی درزهای زغال سنگ به 450 متر و بیشتر متر می رسد.
زغال سنگ یک سنگ رسوبی، یک ماده معدنی، با ارزش ترین نوع سوخت و مواد خام برای صنایع شیمیایی و سایر صنایع است. نام بین المللی کربن از لات گرفته شده است. پودر زغال سنگ فسیلی از هاگ‌ها، قسمت‌هایی از اپیدرم خزه‌های کلابی، سرخس‌ها و سایر گیاهان باستانی زغال‌سنگ بدون چربی و زیرگونه‌های دیگر تشکیل شده است.
پودر زغال سنگ سپس یک دوره بدون کربن وجود داشت. سپس پودر زغال‌سنگ قهوه‌ای، ساپروپل‌ها، ذغال سنگ نارس تحت تأثیر دمای بالا و بدون دسترسی به اکسیژن و قبل از دوره بدون کربن، بدون حضور میکروارگانیسم‌های [روشن] بقایای چوب تشکیل شدند.
